Όταν ο Άρθουρ μπήκε στη ζωή μου, κρατούσε ακόμα τις πληγές του παρελθόντος. Η προηγούμενη «οικογένειά» του τον παράτησε στον δρόμο, αφού πρώτα απέτυχε να του δώσει τη στοργή και τα όρια που χρειάζονται σε οποιαδήποτε υγιή σχέση. Αντί να τον εκπαιδεύσει με υπομονή, τον χτυπούσε. Αντί να τον αγαπήσει, τον εγκατέλειψε στον δρόμο.
Κάποιος καλός άνθρωπος όταν συνειδητοποίησε ότι αυτό το σκυλάκι ήταν παρατημένο, χωρίς να διστάσει, τον πήγε στον ΣΠΑΖ, όπου ξεκίνησε το ταξίδι της δεύτερης ευκαιρίας του. Οι αφοσιωμένοι άνθρωποι της οργάνωσης έκαναν ό,τι μπορούσαν για αυτόν: τον φρόντισαν, του έβαλαν τσιπ, τον στείρωσαν και - το πιο σημαντικό από όλα - δεν σταμάτησαν να ψάχνουν μέχρι να του βρουν το ιδανικό σπίτι.
Και τότε βρήκαν εμένα.
Τα πρώτα βήματα ήταν δύσκολα. Ο Άρθουρ απαιτούσε, κοίταζε με καχυποψία, αγρίευε και δάγκωνε – κάποιες φορές άσχημα. Αλλά η αντίδρασή μου ήταν πάντα η ίδια: ψυχραιμία και σταθερότητα. Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ, ότι άνθρωποι του ΣΠΑΖ ήταν πάντα δίπλα μου να με στηρίξουν όπου χρειαζόταν. Απαντούσαν σε όλες μου τις ανησυχίες, με επαγγελματισμό και κατανόηση, διασφαλίζοντας ότι η μετάβαση του Άρθουρ θα ήταν όσο πιο ομαλή γινόταν.
Πέντε μήνες μετά, η μεταμόρφωσή του είναι εμφανής. Στο σπίτι, είναι ο τέλειος συγκάτοικος – δεν καταστρέφει, δεν λερώνει, δεν φωνάζει. Στις βόλτες του, συμπεριφέρεται άψογα με τα άλλα ζώα. Όταν έρχεται και ακουμπάει το κεφαλάκι του στα γόνατά μου, όταν χοροπηδάει από τη χαρά του, ξέρω πως η αγάπη μου έδωσε ρίζες στη ψυχή του. Όχι, δεν "έσωσα" εγώ τον Άρθουρ — εκείνος έσωσε εμένα, μου έμαθε την υπομονή, τη συμπόνια και τη δύναμη της αφοσίωσης.
Ο Άρθουρ είναι η ζωντανή απόδειξη ότι η καλοσύνη μπορεί να διορθώσει ακόμα και τις βαθύτερες πληγές.
Αν διστάζετε να υιοθετήσετε ένα εγκαταλειμμένο ζωάκι, σκεφτείτε αυτό: κάθε "Άρθουρ" που περιμένει σε ένα κλουβί ή στον δρόμο, δεν θέλει έναν ήρωα — θέλει απλώς ένα σπίτι, μια οικογένεια. Κι αν του δώσετε χρόνο, θα σας αφιερώσει την καρδιά του!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους εθελοντές του ΣΠΑΖ που δεν μετρούν ώρες. Εσείς μετατρέπετε τον πόνο σε ελπίδα και την εγκατάλειψη σε μια νέα ευκαιρία!
