Μαξ! Πρώην Μαρίκα! Πρώην Κόλαση, πρώην κάτοικος του ΣΠΑΖ.
Την γνωρίσαμε σε υιοθεσία σκύλων της Γλυφάδας της Φιλοζωικής. Μαύρο σκυλάκι, δύο χρόνων, πολύ φοβισμένη…
Πέντε κουτάβια πεταμένα ήταν… Πάνε αυτά τώρα! Max μένει στον Λυκαβηττό! Την έχουμε μαζί μας ένα χρόνο τώρα! (Προσθέστε ακόμα 4!)
Πώς να ξέρεις όταν δεν έχεις σκύλο, τι αγάπη μπορεί να σου δώσει αυτό το σκυλάκι!
Και πως να το καταλάβεις όταν δεν έχεις ένα σκυλάκι!
Ανιδιοτελής Αγάπη!
Η Μαξ βγαίνει βόλτα κάθε μέρα πρωί και βράδυ, Τι και αν βαριέμαι να την πάω βόλτα; Θα την πάω γιατί ξέρω ότι της κάνει καλό όπως και σε μένα βέβαια!
Τα σαββατοκύριακα δοθείσης ευκαιρίας τρέχει πολύ, Και το κατα ευχαριστιέται! Όλες τις άλλες ώρες κοιμάται πολύ! Όταν πηγαίνουμε σπίτι πάντα είναι στην πόρτα κουνώντας την ουρά της τόσο πολύ, τόσο έντονα που μέχρι και την εχει ματώσει! Μετά πέφτει ανάσκελα για χάδια, πολλά χάδια, όσο πιο πολλά τόσο πιο καλά, δεν θα πει όχι ποτέ!
Η Μαξ είναι πολύ λιχούδα, θα τρώει συνέχεια, όσο κι αν έχει φάει! μεζεδάκια, τυράκια, κρεατάκι, μήλο, τρώει και μπρόκολο… Δυστυχώς τρώει και τα κακά των σκύλων στο δρόμο…
Ακόμα και έτσι την αγαπάμε πολύ! Ένας σκύλος τελικά σου αλλάζει τη ζωή! Τι και αν ενίοτε, πονάει η μέση μου από το τράβηγμα της βόλτας…
Η Μαξ φοβάται ακόμα πολύ, φοβάται τα ξύλα, τις κούπες, τα καπέλα, το θόρυβο των φορτηγών, ενίοτε φοβάται και τις γάτες! Τρέμει ολόκληρη τις βροντές και στις καταιγίδες, δεν ξέρει σε ποια γωνιά του σπιτιού να πάει να κρυφτεί ή σε ποιο πάπλωμα να χωθεί… Ελπίζω κάποτε να μπορέσει να ξεπεράσει το φόβο της για όλα αυτά, μένοντας μαζί μας.
Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε την max και αυτή που έχει εμάς!
Όσοι μπορείτε υιοθέτησε ένα σκυλάκι! Δε χρειάζεται να είναι κουτάβι, και τα πιο μεγάλα θα τα αγαπήσετε εξίσου!
