Η Σίσσυ εμφανίστηκε στις αρχές Μαΐου του 2016 σε μια μαρίνα της Γλυφάδας με πληγές στις πατούσες της σαν να κυνήγησε χιλιόμετρα όποιον τελικά την άφησε εκεί. “Κόλλησε” σε μια κοπέλα που δούλευε εκεί γιατί την πρόσεξε και αφού την πήγαμε σε κτηνίατρο για εξετάσεις και στείρωση φρόντισε να τη βοηθήσει να γίνει καλά. Η Σίσσυ άρχισε να προστατεύει το χώρο της και την κοπέλα και να ενοχλείται από την παρουσία άλλων και όταν άρχισε ο κόσμος να μαζεύεται εκεί στη μαρίνα εκείνη έπρεπε να μεταφερθεί σε πανσιόν. Από το καλοκαίρι του 2016 περιμένει. Σκύλοι ήρθαν, σκύλοι έφυγαν. Η Σίσσυ εκεί. Ένα εξαιρετικά τρυφερό πλάσμα, περίμενε καρτερικά τον άνθρωπο που θα καταλάβει ότι η Σίσσυ είναι για αυτόν.
Δε ξέρουμε πόσες χιλιάδες φωτογραφίες τη βγάλαμε, πόσες αναρτήσεις, σε πόσες εκδηλώσεις ήρθε. Ήταν φανταστική σκυλίτσα, είχε τις παραξενιές της αλλά και ποιος δεν τις έχει;
Δεν βρέθηκε ποτέ το παντοτινό της σπίτι και η δική της οικογένεια οπότε έκανε σπίτι της τις πανσιόν στις οποίες έμεινε και οικογένεια τους ανθρώπους που τη φρόντιζαν τόσα χρόνια. Τους αγάπησε όλους πολύ.
Οι τελευταίες της εξετάσεις τον Απρίλιο ήταν άψογες, κάποια παραπατηματα και αδυναμίες μας οδήγησαν σε περαιτέρω έλεγχο ο οποίος έδειξε μια μάζα στο στομάχι της η οποία είχε κάνει όλα της εσωτερικά όργανα ένα πράγμα. Συκώτι, σπλήνα, στομάχι, πνεύμονες.
Τις τελευταίες της ημέρες τις έζησε σε ένα καναπέ που δεν είχε ποτέ στη ζωή της και το Μάιο του 2024 ξεκίνησε το ταξίδι της για τη γέφυρα του ουράνιου τόξου αφήνοντας μας μουδιασμενες από το τεράστιο κενό που αφήνει ο ξαφνικός χαμός της.
Για εμάς θα είναι πάντα η πριγκίπισσα Σίσσυ.
Εις το επανιδείν!
