Οταν κοιτάζω τη Φρόσω, έρχεται στο μυαλό μου μια εικόνα από τις αρχές της γνωριμίας μας στη πανσιόν που φιλοξενήθηκε όταν διασώθηκε: εγώ προσπαθώ να την πλησιάσω δίνοντάς της λιχουδιές και εκείνη να μου γυρίζει την πλάτη.
Ηταν ένα σήμα ηρεμίας, μια ένδειξη διάθεσης για αποφυγή καυγά και ενα τεστ της αποφασιστικότητάς μου να την δεχθώ όπως είναι.
Μαξ! Πρώην Μαρίκα! Πρώην Κόλαση, πρώην κάτοικος του ΣΠΑΖ. Η Μαξ βγαίνει βόλτα κάθε μέρα πρωί και βράδυ, Τι και αν βαριέμαι να την πάω βόλτα; Θα την πάω γιατί ξέρω ότι της κάνει καλό όπως και σε μένα βέβαια!Όσοι μπορείτε υιοθέτησε ένα σκυλάκι! Δε χρειάζεται να είναι κουτάβι, και τα πιο μεγάλα θα τα αγαπήσετε εξίσου!
Το αδέσποτο πιστεύω είναι για ανθρώπους συνειδητοποιημένους που ψάχνουν ένα καινούργιο μέλος στην οικογένεια τους και όχι ένα τρόπαιο . Επίσης , υπάρχει μεγάλη ικανοποίηση στο να βλέπεις τα πλάσματα αυτά από κακόμοιρα , φοβισμένα να εξελίσσονται σε κακομαθημένα και χαρούμενα σκυλάκια .
Ήταν λίγες μέρες που είχε φύγει από την ζωή μας ο πρώτος μας σκύλος! Ήταν σίγουρο ότι η θέση του στο σπίτι μας δεν θα έμενε κενή γι’ αυτό μιλήσαμε με την Ελισάβετ. Της είπαμε τον τρόπο ζωής μας, τα μέλη της οικογένειας μας και τις δυνατότητες που είχαμε. Μας άκουσε κ μας πρότεινε τις επιλογές που είχαμε!
Νάνσυ τα παιδιά! Παιδιά από εδώ η θεά Νάνσυ…γιατί αυτό είναι. Μια μικρή τετράποδη ΘΕΑ που δεν μπορείς να μην την λατρέψεις. Το άγχος και η αγωνία μας στην αρχή ήταν αρκετό. Θα μπορέσει άραγε να προσαρμοστεί σε διαμέρισμα ένα πλάσμα 46 κιλά και 6 ετών που δεν έχει ξανά μείνει σε σπίτι;
